Szanowni Państwo, drodzy Uczniowie
W związku z przedłużaniem się czasu nauki zdalnej zmieniają się sposoby udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów oraz sposoby porad i konsultacji dla Rodziców.
Zespół wsparcia psychologiczno-pedagogicznego pracuje w trybie zdalnym i jest dostępny poprzez e-dziennik w godzinach swojej pracy.
Z uczniami wymagającymi wsparcia organizowane są zajęcia/spotkania on-line poprzez platformę Teams. Na bieżąco prowadzone są zajęcia rewalidacyjne dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna może być udzielana poprzez rozmowy telefoniczne, konsultacje e-mail (e-dziennik), spotkania on-line (Teams) lub, w szczególnych przypadkach, bezpośrednio w szkole z zachowaniem reżimu sanitarnego.
Jeśli ktoś z Państwa lub Wy drodzy Uczniowie potrzebujecie się z nami skontaktować piszcie do nas w e-dzienniku (klasy I- IV pedagog - Agnieszka Głowacka, psycholog - Agata Pypłacz, klasy V - VIII pedagodzy - Dorota Rogoza, Marek Bawolski, psycholog - Karolina Wojciechowska) lub na służbowe adresy mailowe:
Agnieszka Głowacka - Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Agata Pypłacz - Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Dorota Rogoza - Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Marek Bawolski - Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Karolina Wojciechowska - Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Na bieżąco informujemy (e-dziennik Ogłoszenia) o dostępnych formach pomocy psychologiczno-pedagogicznej również poza szkołą.
Wsparcia naszym uczniom oraz ich rodzicom udzielają pracownicy Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 5, ul Czakowskiego 28, tel. 71 798 68 31.
Zespół wsparcia psychologiczno-pedagogicznego
Tu jest mój dom, tu jest moje miejsce - moje refleksje z okazji Święta Niepodległości
W tym roku przypada 102. rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. Jest to dla Polaków bardzo ważne święto narodowe. Ten dzień jest wolny od pracy. Wszyscy obywatele powinni pamiętać o tym ważnym dniu. Ponad sto lat temu również dzieci będące w moim wieku walczyły o to, żeby nam się teraz godnie żyło.
Możemy być dumni z naszego kraju. W szczególności, jeśli chodzi o różne zabytki oraz miasta, które mogą zainteresować osoby w różnym wieku. Dla mnie miastami, które darzę szczególnymi uczuciami, są Wrocław oraz Warszawa.
We Wrocławiu się urodziłam i wychowałam. Tutaj mieszka moja rodzina oraz przyjaciele. Zawsze czuję we Wrocławiu rodzinne ciepło. To miasto według mnie ma piękne zabytki. Zwiedzanie go przypomina nam, że nie zawsze należało do naszego państwa. Wielu ludzi pochodzących z innych krajów przyjeżdża do Wrocławia, aby je zobaczyć. Nie tylko zabytki są w naszym mieście, ale również miejsca bardzo nowoczesne, takie jak aquaparki, parki trampolin czy inne atrakcje dla dzieci i młodzieży. We Wrocławiu można rozwijać się zawodowo, dążyć do spełniania swoich marzeń, tu czuję się bezpiecznie.
Warszawa natomiast ma dla mnie trochę inne znaczenie niż Wrocław. Jest to stolica naszego kraju. Wiele historycznych wydarzeń tam się odbywało. To m.in. w Warszawie dochodziło do powstań, w których walczono o odzyskanie niepodległości – dlatego mam to niej wielki szacunek. Zwiedzałam to miasto dwa razy. To jednak za mało, aby zobaczyć wszystkie zabytki, muzea czy inne atrakcje. Bardzo chciałabym zobaczyć muzeum Powstania Warszawskiego. Gdy przebywałam w stolicy, nie było już niestety biletów. Ciekawą atrakcją w Warszawie- zarówno dla starszych jak i młodszych- jest Centrum Nauki Kopernik . W stolicy jest bardzo dużo możliwości pracy. Wiele osób kojarzy Polskę właśnie z Warszawą.
Polska zawsze będzie moim domem, choć nie ze wszystkich rzeczy jestem zadowolona. Teraz mogę powiedzieć to, co myślę. Nie było to możliwe, gdy nasza ojczyzna była pod zaborami czy okupacją. Polska zawsze będzie w moim sercu.
Lena Andrzejewska VIIe
Konkurs fotograficzno- filmowy
Zakończył się pierwszy (szkolny) etap konkursu fotograficzno- filmowego: „BĄDŹ JAK … MOVIE STAR”. Mimo że tylko kilkoro uczniów z naszej szkoły zdecydowało się wziąć udział w tym konkursie, to wszystkie zrobione przez nich zdjęcia okazały się wyjątkowe i bardzo profesjonalne. Widać zaangażowanie twórców w dbałość o kostiumy czy scenografię, ale też dużą kreatywność.
Decyzją 25 jurorów (m. in. niektórych naszych Nauczycieli) : pierwsze miejsce zajęła praca - Uli Zapotocznej z 6d, drugie- Julii Gruby z 7e, trzecie ex aequo- Niny Duszyńskiej z 7e i Szymona Jastrzębskiego z 7e
Dodatkowo jury wyróżniło zdjęcie Leny Andrzejewskiej i Natana Kuca z 7e (z udziałem kolegi) ze względu na odwołanie do znanej i bardzo popularnej wśród młodzieży serii książek oraz zrealizowanych na ich podstawie filmów.
Celowo nie podaję imion ani nazwisk postaci zamieszczonych na zdjęciach. Niech to będzie zagadka dla wszystkich.
Dziękuję wszystkim osobom (Uczniom, Rodzicom i Przyjaciołom), którym chciało się włączyć w dodatkowe przedsięwzięcia realizowane w szkole i dostarczyć nam nie tylko rozrywki, ale ich duchowej uczty (zdjęcia są naprawdę wspaniałe). Zachęcam też innych uczniów, aby –zainspirowani pomysłami koleżanek i kolegów- zaprezentowali swoje pomysły w przyszłym roku szkolnym.
koordynator konkursu w naszej szkole
Sylwia Mrowiec- Paśko
Zapalić znicz… Pamiętać…
Jeszcze miesiąc temu planowaliśmy dwa wyjścia na Cmentarz Osobowicki. Co roku wychodziliśmy w ramach akcji wolontariatu „Światełko Zapomnianym” sprzątać groby w to samo miejsce - część cmentarza, gdzie znajdują się mogiły żołnierzy oraz groby oznaczone „NN”.
W tym roku jest inaczej i z naszych planów nic nie wyszło. Nie uda nam się w najbliższym czasie wspólnie wyjść. Pozostajemy w domach i nie możemy tam być…
Postarajmy się jednak pamiętać o tych ludziach i miejscach przenosząc się modlitwą i dobrą myślą właśnie tam. A jeśli ktoś z nas na chwilę tam zajrzy (gdy cmentarz będzie otwarty i znajdzie się taka możliwość), prosimy by zapalił znicz pamięci i uczynił to samo.
Pomoc domowo - artystyczna, czyli o tym, co wolontariusz może zrobić w czasie pandemii.
Czas pandemii i izolacji zmienił nasze plany i zmienia je codziennie. Ledwo rozpoczęliśmy dyżury porządkowe w szkole, omówiliśmy sposoby działania z trenerami i paniami z biblioteki, zaplanowaliśmy nasze akcje roczne i spotkaliśmy się formując grupy pomocy, a tu sytuacja jak w kalejdoskopie zmieniła się i znów jesteśmy w domu i to do każdego dnia do 16:00. Jak pomagać w tej sytuacji i co robić jako wolontariusz???
Może warto w tym czasie rozejrzeć się wokół siebie i pomysły same przyjdą. Czy mojej sąsiadce nie trzeba pomóc w zakupach lub drobnych pracach domowych? Może moja koleżanka miała dzisiaj problem z Internetem i potrzebuje, by przekazać jej lekcje? Może jak pomyślę o warsztatach, które były w ramach wolontariatu, moja wyobraźnia zadziała… Przecież kartki pocztowe potrafię przygotować, a one kiedyś jeszcze kogoś ucieszą. Żonkile z krepiny i ozdoby choinkowe też już nieźle mi wychodziły. Nawet świece i torby umiem już ozdabiać metodą decoupage. Biżuterię i pisanki też.
Pomysły na pomoc szybko się mnożą, gdy chce się pomagać.
A dla wszystkich wolontariuszy, którzy jeszcze szukają natchnienia, jak pomagać i co robić
kilka linków i wskazówek na kreatywną pomoc domową:
https://www.youtube.com/watch?v=l0TAoJOxZRw
https://www.youtube.com/watch?v=_z2Y8k4ZYE0